Uzun zamandır bu platformdan paylaşım yapmıyordum. Bundan dolayı bazı eleştiriler de aldım. Haklı olabileceklerini düşündüm çoğu zaman. Nasıl başlayacağımı bilmiyorum sözlerime. Çok karmaşık bir ruh hali sanırım bu. Özlem Öfke Sitem Direnç Son 4,5 yıla bunları sığdırdım. Öğrencilerimi özlüyorum, okulumu, dersliği. Tebeşir kaldı mı bilmiyorum ama onu da çok özledim. Öğretmen olmadan önce kendimle barışık, hayatı seven biri olduğumu düşünüyordum. Oysa, şimdi daha iyi anlıyorum öğrencilerimdi bana hayatı daha çok sevdiren, yarına daha büyük bir umutla bakmama sebep olan. Onlardı bakışlarıyla içimi ısıtan. Arkadaşlarımı özlüyorum. Öğretmenler odasını. Birlikte mücadele ettiğim yoldaşlarımı. Hüzün kokuyor bir tarafım. Öfkeliyim bu arada. Tüm bunlara sebep olan zihniyete. Öfkeliyim işimi gaspeden anlayışa. Beni açlıkla terbiye edeceğini zanneden sisteme. Sitem bazı dostlara sadece. Onları çok seviyorum. Bir telefonları, mesajları yeter.