BU BAYRAM
İnsanoğlu egolarına yenilip, bireysel yaşam tercihlerini ilk öncelik olarak yaşamın merkezine oturttuğu sürece, toplumsal değer yargılarının nasıl çürüdüğünü daha çok his edecektir.
Modern kapitalizm, bir değer öğütme mekanizmasıdır.Gelişen teknoloji ve insan istemleri bireyci yaşamı hızla değerlerin önüne koymaktadır. Hal böyle olunca kadim gelenekler artık bir anı olarak “Ah o günler” denilerek sadece belleğimizdeki yeri ile kalmaktadır. İşte bir “Şeker Bayramı.” Eskiden olmayan şekerlerin tadını şimdi bolluğunda savurduğumuz şekerlerin içinde arayıp duruyoruz ama ne mümkün?
Beyni ve bedeni rahat olmayan bir toplumun ağız tadı ile bayram yaşaması ne kadar karşılığını bulur, bilemiyorum!
Yakınları kayıp bir toplumun insanı hangi neşe ile bayram kutlar?
Ya da çocuklarını genç yaşta toprağa veren bir anne babanın gönlünü hangi bayram alır?
Ya tıklım tıklım doldurulan cezaevleri?
Gazeteciler!
Çocuklar!
Düşüncesinden dolayı kelepçelenip, içeri tıkılan binlerce insanın olduğu bir yerde, siz hangi bayrama ağız tadı ile gülersiniz?
Dün bayramın ilk günüydü!
Gelen, giden ve gittiklerimiz!
Hiç birinde doğal bir yüz ifadesi göremedim!
Zorunlu gülümsemeler ve ağzının tadı bozulmuş insan manzaraları!..
Sonra elinde poşetle gezen çocuklar!
Aklınıza cezaevlerindeki çocuklar geliyor. Bir tane şeker de onlar adına veriyorum gelen çocuklara.
Ne yapayım?
Sadece bir teselli!
Editör: Haber Merkezi
