Kusursuz Sevgiyi sevmiyorum, kusursuz insanları da. Bir kere insan doğasına ters. İnsan en iyiyi değil ona kendini iyi hissettireni seçmeli yol arkadaşlığına. Bir insan seni en kusurlu halinle bile sevmiyorsa onun adı sevgi değil ego tatminidir ve ego tatmin olduktan sonra biter ve sende onun için bitersin. Birbirinizi en berbat hallerinizle bile taşıyabildiğinizde gerçekten seviyorsunuzdur..
Kimler gerçekten sevebilir önce kendisi olabilenler sever . İlişkilerinde mükemmeliği arayanlar mükkemmel yanılanlardır . İnsanın mükemmel olması akıl dışı. İnsan hiç mükemmel olur mu, olmaz.. Mükemmel olabilseydi insanoğlu yaşadığımız gezen yaşanmaz halde olmazdı ..
Ben seni darmağın seviyorum,nedir bu derli toplu olacağım derdi? Saçın başın dağınıkmış , sakalların karışmışmış , yüzün gözlerin yorgunmuş ben bunlara takılmam, ben bakarken gözlerinin söylediklerine takılırım, geceler boyu yüzüme gözüme karışan hayaline takılırım.
Ben seni benim dağınıklığıma karışasın diye sevdim, bunu da anlamadın ya ona yanarım..
Söylesene hangi ağacın diğerine karışmış kökleri düzgün ki ?Hangi dağ öbürünün hizasında ? Hangi göl kıvrım kıvrım değilki? Ve hangi Bulut öyle değil? Onlar kadar güzelsin diyorum , uzayan gölgem ol, karanlığınla bile dokun diyorum . En kusurlu halinle gel insan mükkemel olamaz diyorum,
Dinletemiyorum... sk.
Editör: Haber Merkezi
