<br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <strong>Annem; </strong>Her ne kadar kendisine <strong>BARIŞ ANASI</strong> diyorsa da. O bir Savaş Annesidir. Çünkü yaşamı buyunca hep haksızlığa ve sömürüye karşı savaştı. Kâh KDP saflarında k<span class="text_exposed_show">uryelik yaptı, kâh Rızgari saflarında anti sömürgeci mücadele verdi, kah PKK’nin mücadelesine omuz vererek meydanlarda çığlık oldu. Kah Cumartesi annesi olarak Galatasaray lisesi önünde elinde mikrofonla işkencede kayıp edilen Kürd çocuğunu aradı. Kah cezaevleri önünde eşini ve çocuklarını bekledi. Kah Galata köprüsünü trafiğe kapatarak Kürdistan’daki zulmü protesto etti. Kah gözaltında polise ve savcıya Kürd halkının haklı mücadelesini anlattı. 85 yıllık yaşamında tek bir günü savaşsız geçmemiş olan anam bu gün Taksimde işçi sınıfıyla yürümek istiyordu. Ancak sağlığı el vermediği için taksime yürüyen çocuklarıyla birlikte olamadı. Çocuklarına atılan gaz bombasına yaşlı bedenini siper edemedi. Çocuklarına vurulan joplara “Ben bir anayım çocuklarımı vurmayın” diyemedi. Ancak bana “yaz oğlum Taksime yürüyen çocuklarım bilsin ki yüreğim onlarla”</span>