BİR AKŞAM ÜSTÜ Yalnızlığı dövüyordu dalgalar Günün bitişine öfkeli Gaz lambaları yanınca Annesi gelmeyen çocuk gibiydim Önce çığlık sonra iç çekiş Çemberi daralmıştı zamanın Sen doğmuş yeni ay Ben zaman yolcusu Hangimiz otuzbeşinde Hangimiz yarısında yolun Ufuk ne dalga ne yakamoz ne Yollar da olmasın sen gelmeyince Karşı köyün ışıkları sönsün Pilleri bitsin fenerlerin El yordamı yüreğin yüreğimde Bir akşam üstü gemiler demirlesin Uzaktan geçmesin artık Yükü sevda yükü yağmur Yükü omzundaki başım kadar Yükü sana ulaşana kadar