Günün Şirir Adnan Yücel: Yeryüzü Aşkın Yüzü Oluncaya Dek!

Adnan Yücel Hakkında Bilgi – Ayhan Hüseyin ülgenay ADNAN YÜCEL 10.02.1955 Elazığ / Seli doğumlu Baba adı; Hasan Ana adı; Zeliha. Evli (17.19.1972) üç çocuk babası Öğretmen, Şair, Yayıncı, Araştırmacı, Yazar Adnan YÜCEL ilk tahsilini Elazığ da orta okulu Elazığ Lisesi Orta bölümünde Liseyi Elazığ Lisesinde başladı ( 1970 ) lise ikinci sınıfından sonra evlendiği için bir sene eğitim hakkı elinden alındı.1971—1972 dönemini okuyamadı Tunceli ye sürgüne gitti.1974 – 1975 döneminde Tunceli Lisesinden mezun oldu. Hukuk Fakültesini kazandığı halde devam etmedi Diyarbakır Eğitim Enstitüsü’nden 02.07.1976 Tarihinde diploma aldı. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesinde Yüksek Lisansını bitirdi. 23.01.1980 Tarihinde diploma aldı. ÇALIŞMA HAYATI; 10.08.1976 – 21.09.1976 Elazığ Karakoçan Lisesi ( İstifa ) 01.10.1976 – 11.11.1977 Ankara Özel Yenişehir Koleji ( İstifa ) 15.11.1977 – 18.11.1977 Ankara Cebeci Orta Okulu 18.11.1977 – 02.11.1984 Ankara Yıldırım Beyazıt Lisesi 01.07.1981 — 02.11.1982 Askerliği 02.11.1984 – 24.09.1987 Ankara Cumhuriyet Lisesi 01.10.1987 – 16.04.2002 Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türk Dili Öğretim Görevlisi 16.04.2002 tarihinde kendi isteği ile emekli oldu. SANAT HAYATI ; 1970 yılından itibaren Gazete ve Dergilere yöneldi İlk şiiri YENİ ADIM LAR DERGİSİ nin 1974 Aralık 24 sayısı 76-77 sayfalarında yayınlanan ‘’EMEKCİYE ŞİİRLER ‘’ isimli şiiridir. Şiirleri halk kültürü üzerine kuruludur. Halk kültürü içindeki sosyalist kültür öğelerini ön plana çıkarır Toplumcu Gerçekçi şiir geleneğini benimser. 1940’ lı yılların Devrimci – Demokrat şairleri arasında kendine yer bulur. YAPIT DERGİSİ sinde ( 14 Sayı ) Sanatta Sosyalist Gerçekçilik ve Revizyonizim ismi altında bir araştırması var ( 1979 – 1980 ) Seyhan Belediyesi tarafından düzenlenen ‘’ Seyhan Belediyesi Kültür Şenliğini ‘’ organize etti Birinci ve ikinci Adana Sanat Günleri düzenledi Adana Orhan KEMAL Öykü yarışmasını tasarladı ve uyguladı AYKO ( Ankara Yayın Üretim Kooperatifi ) kurucuları arasında yer aldı. ( 1981 – 1987 ) Avrupa’nın çeşitli kentlerin den aldığı davetler üzerine bu kentlerde şiir üzerine konferanslar söylemler verdi 1996 yılında Roterdam da düzenlenen şiir festivaline Türkiye yi temsilen katıldı.10 adet şiiri Hollandacaya çevrildi Adnan YÜCEL Türkiye Yazarlar Sendikası Pen Edebiyatçılar Derneği Çukurova Üniversitesi Öğretim Elemanları Derneği üyesi. Adnan YÜCEL 24.07.2002 Tarihinde Adana da Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Balcalı Hastanesinde hayata gözlerini yumdu Elazığ in Seli yeni ismiyle Dilek köyünde toprağa verildi Mezarı oradadır. Ölümünün sekizinci yılında Kadıköy Halk Eğitim Merkezinde bir anma gecesi düzenlendi ölümünün onuncu yılında 8-9,10 HAZİRAN 2012 Adnan YÜCEL Edebiyat ve Sanat Festivali düzenlendi. YAYIN HAYATI; 1970 yılından itibaren YENİ ADIMLAR ( 25 Sayı yayınlandı 1970 ) DİRENİŞ ( Diyarbakır ) YAPIT ( 1979-1980 ) SESİMİZ, PETEK, SANAT EMEĞİ 1981 ( 1982 ), DÖNEMEÇ, YENİ OLGU, TÜRKİYE YAZILARI, SOMUT,YAZKO EDEBİYAT ( 1981-1987 ),YABA ÖYKÜ,YENİ ŞİİR,SÖYLEM ( Adana ),ANADOLU EKİNİ,TEMMMUZ,ABC ( Eğin Derneğinin çıkardığı) TAVIR, DAMAR, CUMHURİYET KİTAP, YENİ HALKCI GAZETESİ DEMOKRAT GAZETESİ ESERLERİ ; 1 — Kavgalara söylenen Sevda 1979,1980,1989,1993 2 – Şiirimizde Garip Hareketi Ankara Eğitim Bilimleri Fakültesi ( Tez ) 1980 3 — Soframda Kaval Sesi 1982,1987,1992,1995 4 — Bir Özlem Bir Türkü 1983,1990,1993,2012 5 — Acıya Kurşun İşlemez 1985,1990,1993,2012 6 — Yeryüzü Aşkın Yüzü Oluncaya dek 1986,1987,1990,1993,1995,2012 7 — Rüzgarla Bir 1989,1993,2012 8 — Ateşin Ve Güneşin Çocukları 1991,1992,1995,2012 9 – – Karacaoğlan 1992 10 –Çukurova Çeşitlemesi 1993,1998,2012 11 — Sular Tanıktır Aşkımıza 1998 HAKKINDA; 12– Cumhuriyet Gazetesi kitap eki sayı 587 sayfa 4-7 Çetin YEĞENOĞLU Mayıs 2001 13 — Türküsüz Çıkmayasın Yollara Mehmet ÖZER 2003 14 – AFİŞ; Yapı Sanat Evi Tem;21-22 15- AFİŞ 1 ; Adnan YÜCEL Edebiyat Ve Sanat Festivali 2012 16 –AFİŞ 2 ; Adnan YÜCEL Edebiyat Ve Sanat Festivali 2012 17 – AFİŞ 3 ; Adnan YÜCEL Edebiyat Ve Sanat Festivali 2012 ACILARA KARŞI İyi ki silahlanmışız acılara karşı Türküsüz çıkmamışız yollara Ekmekten ve gömlekten önce Aşk Ve sevinç doldurmuşuz koynumuza İyi ki koparmamışız çiçekleri Sevgiyi öfkesiz takmışız yakamıza Hani ağlamasın diye başaklar Yüreğimizi biçerek çıktık tarlalardan Şimdi yürümek zamanıdır dedik Yepyeni sonsuzluklara Yepyeni güzelliklere doğru Meğer Ne çok düşmanı varmış ğüzelliğin Öyle uzak öyle uzak ki sabahlar Ne hayalden geliyor sesi Ne düşten Bir demet çaresizlik olmuş her sabah İntihar karşılığı toplanıyor güneşten Ey acılara tat veren güzellik Yüreğimize hoş geldin Çiçekli dallara döndürdün öfkemizi Artık ister dolu yağsın ömrümüze İster kar Biz ki bildikten sonra sevmeyi Bütün sabahlar Acı renginde olsa ne çıkar Adnan YÜCEL ”BİR ÖZLEM BİR TÜRKÜ ” Sayfa.8 1983 bir adnan yücel şiiri.. aşksız ve paramparçaydı yaşam bir inancın yüceliğinde buldum seni bir kavganın güzelliğinde sevdim. bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! aşk demişti yaşamın bütün ustaları aşk ile sevmek bir güzelliği ve dövüşebilmek o güzellik uğruna. işte yüzünde badem çiçekleri saçlarında gülen toprak ve ilkbahar. sen misin seni sevdiğim o kavga, sen o kavganın güzelliği misin yoksa... bir inancın yüceliğinde buldum seni bir kavganın güzelliğinde sevdim. bin kez budadılar körpe dallarımızı bin kez kırdılar. yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz bin kez korkuya boğdular zamanı bin kez ölümlediler yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz. bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! geçtiğimiz o ilk nehirlerden beri suyun ayakları olmuştur ayaklarımız ellerimiz, taşın ve toprağın elleri. yağmura susamış sabahlarda çoğalırdık törenlerle dikilirdik burçlarınıza. türküler söylerdik hep aynı telden aynı sesten, aynı yürekten dağlara biz verirdik morluğunu, henüz böyle yağmalanmamıştı gençliğimiz... ne gün batışı ölümlerin üzüncüne ne tan atışı doğumların sevincine ey bir elinde mezarcılar yaratan, bir elinde ebeler koşturan doğa bu seslenişimiz yalnızca sana yaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğini bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! saraylar saltanatlar çöker kan susar birgün zulüm biter. menekşelerde açılır üstümüzde leylaklarda güler. bugünlerden geriye, bir yarına gidenler kalır bir de yarınlar için direnenler... şiirler doğacak kıvamda yine duygular yeniden yağacak kıvamda. ve yürek, imgelerin en ulaşılmaz doruğunda. ey herşey bitti diyenler korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler. ne kırlarda direnen çiçekler ne kentlerde devleşen öfkeler henüz elveda demediler. bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek! 2....................................................... yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek 2 bir bir çekilirken teslim bayrakları ve kaçmalarla uzarken göçmelerle tozarken avrupa yolları durdu bir avuç yiğit bir tutam kır çiçeği ölüm dediğiniz de ne ki gözümüzde hainler kadar küçük ve zafere inancımız ölümsüzleşen ölümler kadar büyük onlar ki bir ayrıkotu tarlasında bir tutam çiçektiler binlerce ihanet çirkinliğinde bir avuç direnci güzellediler hiç bir şey bitmemişti daha gülerek girdiler zulüm tufanına ölerek girdiler ve en dayanılmazında tufanların adlarını bile söylemediler yüreklerin karartılıp satıldığı ve aşkların buruşturulup atıldığı akşamlarda inanç ki yenilmez kılar insanı o sudan ve demirden sevda resimlerde renklere sorar yaşamı günleri şiirlere böler ufuklarda işte bizimle güzelleşen her şey yine bir dostluk bir aşk sıcaklığında bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek. * 3....................................... yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek 3 işte tarih işte şiddetin iğrenç yüzü biz başlatmamışız hiç bir savaşı bizimle başlatılmış bütün savaşlar bizimle bitirilmiş yine kölelik çoğaltan zaferler adına vurulup düşmüşüz dünyanın her yerinde gidenimiz bir daha dönmemiş geri yemen olmuşuz balkan olmuşuz seferberlik olmuşuz ve her büyük savaşın sonunda ölümlere karşı türkülerle durmuşuz hangi inancın sesidir bu hangi körlüğün koyun kurbanlığı ki uğrunda can verdiğimiz topraklarda canı alınan kurbanlara dönmüşüz doğan günü kardeş bilirdik oysa akan suyu yoldaş bilirdik mutluluğa koştururduk atlarımızı sınırsız özlemler içinde ve suskun yine yollarda sessiz kalırdık biz bizsiz delen ferhad'ı alkışlar bizi bizsiz seven kerem kerem'i tanırdık kül olurduk aynı yangınlarda yine birbaşımıza kimsesiz ağlardık öylesine yaşardık ki günleri yüzyıl gibi cehennem bile imdat dilerdi bizden cehennemi cennete yine biz bağlardık ne yaptıysak yetmedi sesimize ne söylediysek yetmedi karlarla silelendi nice dağlar kalburlarla elendi ey bağrımıza bastığımız deli sevda işte yine doğayı doldurup yüreğimize yağmuru çağırıyoruz yanan ellerimize bir ilkbahar gecesinin ortasında şimşeklerle gelen o kıştan sonra herşey yeniden başlıyordu yine sanki kimliğimi yaralı bir kuş değilmiş gibi ve bakmıyormuşuz gibi bulutların taa üstünden yerin taa derinliklerine yeniden yükseliyordu aynı sesler süngerler çekilmiş gibi üstümüze nice yıllar geçmişti aradan her anı bir başka deprem bir başka kırım içinde dört bir yana haberler salınarak öldü denildiği halde inanılmayarak ve gittikçe silahlaşan türkülerde dağlara güneş doğdurulmayarak nice yıllar her anı kutsal bir çığlık içinde barış dedik bunca yıl kardeşlik dedik-sevgi dedik yepyeni umutlar doğurduk umut tacirlerinden düştük peşlerine korkusuz aç-susuz ve en dikenli yollarda yalınayak gelecekleri kapkara dilleri yumuşak yalanları güzel ve ak girdiler dünyamıza alkışlanarak onlarda barış dediler bizim gibi kardeşlik dediler- sevgi dediler hatta kurşun yağmuru akşamlara karşı yalnızca gül ve güvercin dediler sonra sığındıkları gizli beyler defne dallarıyla tutuşturup ateşleri güvercinleri pişirmeden yediler toprağı çıldırtan güller söylemişti onurla şahlanan kitaplar ve kararmayan yürekler söylemişti gözyaşına karışırken ter biliyordukki güle hançer barışa hançer sapalayan eller kırılmak zorunda birer birer hangi ışıktı o karanlık gecede hangi sevgi, hangi gül hangi barıştı onca ölümler içinde sevgiyse çocuk yüzlü diyorduk barışsa sabah sözlü patlayıp fışkıran leylak yüreği bir şafakla parlayan ne açlık, ne zulüm, ne de kan ancak biz kazandığımız zaman. * (kaynak: https://www.insanokur.org/adnan-yucel-hakkinda-bilgi-ayhan-huseyin-ulgenay/)

Günün Şirir Adnan Yücel: Yeryüzü Aşkın Yüzü Oluncaya Dek!

İliç’teki maden faciasında 2 işçinin daha cansız bedenine ulaşıldı

Özgür Özel, Kılıçdaroğlu'nu ziyaret etti

DFG, MKG ve DİSK’ten basın özgürlüğü açıklaması

"Demokratik Bir Cumhuriyet İçin Çalışalım"

CHP-DEM Parti görüşmesi başladı

ENAG nisan ayı enflasyon verilerini açıkladı

Türkiye RSF Endeksi’nde 158. sıraya yükseldi!

İstanbul'da sabaha karşı 1 Mayıs baskınları

Leyla Zana hakkında ceza talebi

Muhtarların gözü yeşil pasaport ve belediye meclis üyeliğinde