<br /> <div><strong>HABER MERKEZİ -</strong> Cezaevinde ölüm orucunun 297’nci gününde hayatını kaybeden Mustafa Kolçak, dün ailesiyle yaptığı son telefon görüşmesinde, “Çok zamanım yok. Nefes alamıyorum” diye seslenmişti.</div><br /> <div></div><br /> <div>Tutuklu bulunduğu Kırıklar 1 No’lu T Tipi Kapalı Cezaevi’nde, bir gizli tanığın hakkında verdiği ifadeler nedeniyle ağırlaştırılmış müebbet cezası aldığı için “adil yargılanma” talebiyle ölüm orucuna başlayan Mustafa Koçak, eyleminin 297’nci gününde hayata gözlerini yumdu.</div><br /> <div></div><br /> <div></div><br /> <div>Koçak, ailesiyle telefonda en son dün görüştü. Alınan ses kaydında, Koçak ile ailesi arasında şu diyalog geçti:</div><br /> <div></div><br /> <div>“…</div><br /> <div>Mustafa Koçak: Çok kötüyüm artık.</div><br /> <div></div><br /> <div>* Neyin var? (Kardeşi)</div><br /> <div></div><br /> <div>M.K: Ayaklarım kıpkırmızı oldu kan topladı. Tüm vücudum şişti, karnım falan hep şişti. İki gündür nefes alamıyorum artık.</div><br /> <div></div><br /> <div>* Abi lütfen biraz dayan.</div><br /> <div></div><br /> <div>M.K: Çok zamanım yok. Nefes alamıyorum, kımıldayamıyorum artık.</div><br /> <div></div><br /> <div>* Tamam ben hemen avukatları arayacağım. Gelecekler. Bütün her yeri zorluyoruz ama lütfen biraz daha dayan.</div><br /> <div></div><br /> <div>M.K: Nefes alamıyorum artık, kımıldayamıyorum. Belki Pazar günü telefona da çıkamam.</div><br /> <div></div><br /> <div>* Mustafa nasılsın yavrum? (Babası)</div><br /> <div></div><br /> <div>M.K: Baba çok kötüyüm.</div><br /> <div></div><br /> <div>* Ben ölem ben (Babası)</div><br /> <div></div><br /> <div>M.K: Nefes alamıyorum artık, karnım falan şiş. Çok ağrılarım var. Yatakta dönemiyorum bile. Yani bilmiyorum ne olur. 2 gündür öyleyim.</div><br /> <div></div><br /> <div>* Dilekçelerden haber gelmedi mi? (Babası)</div><br /> <div></div><br /> <div>M.K: Yok.</div><br /> <div></div><br /> <div>* Mustafam, Mustafam... (Annesi)</div><br /> <div></div><br /> <div>M.K: Anne, nefes alamıyorum.</div><br /> <div></div><br /> <div>* Ben senin nefesine kurban olurum yavrum, nefesine kurban olurum… (Annesi) Seni çok seviyoruz. Mustafa Almanya’dakilerin yurt dışındakilerin çok çok selamı var sana. (Babası)</div><br /> <div></div><br /> <div>M.K: Baba çok nefes alamıyorum.</div><br /> <div></div><br /> <div>* Tamam sen konuşma, biz konuşalım. Bunlar Allah’ı tanımıyorlar ya. Allah korkusu yok bunlarda. Artık yeter. Kendimizi yakacağız. Vallahi yakacağım kendimi cezaevinin önünde. En son yapacağım bunu.</div><br /> <div></div><br /> <div>M.K: Yok</div><br /> <div></div><br /> <div>* Yok diyorsun ama sen yok olup gidiyorsun. Gözümüzün önünde eriyorsun, görmüyoruz. (Babası)</div><br /> <div> Mustafa elin ayağın olurum, sana kurban olurum yavrum. (Annesi)</div><br /> <div>O nefesi biz vereceğiz sana. (Babası)</div><br /> <div></div><br /> <div>M.K: Kapatıyorum.</div><br /> <div></div><br /> <div>* Tamam kapat seni çok seviyoruz…”</div><br /> <div>(MA )</div>