BİR AKŞAM ÜSTÜ
Yalnızlığı dövüyordu dalgalar
Günün bitişine öfkeli
Gaz lambaları yanınca
Annesi gelmeyen çocuk gibiydim
Önce çığlık sonra iç çekiş
Çemberi daralmıştı zamanın
Sen doğmuş yeni ay
Ben zaman yolcusu
Hangimiz otuzbeşinde
Hangimiz yarısında yolun
Ufuk ne dalga ne yakamoz ne
Yollar da olmasın sen gelmeyince
Karşı köyün ışıkları sönsün
Pilleri bitsin fenerlerin
El yordamı yüreğin yüreğimde
Bir akşam üstü gemiler demirlesin
Uzaktan geçmesin artık
Yükü sevda yükü yağmur
Yükü omzundaki başım kadar
Yükü sana ulaşana kadar
Editör: Haber Merkezi
