<br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <strong>DİYARBAKIR- ÖTEKİLERİN GÜNDEMİ;</strong> Yazar Veysi Ülgen sosyal medya hesabında son çıkan şiir kitabına ilişkin paylaşımda bulundu. Ülgen "Hak arama mücadelesi , emekle , dostlukla , paylaşımla, edeblyatla iç içe geçer. En azından benim için öyledir.<br /> 1996 yılı benim için hem coşkulu hem de yorucu bir yıldı. Sağlık iş kolunda dört sendika SES adı altında birleşmiş ve o sürecin birinci dereceden sorumluluğu arkadaşlar tarafından bana verilmişti.<br /> Yeni bir sendika kuruyorduk. İşimiz çok zordu. Merkez yönetim kurulu olarak İl il gezip şube ve temsilcilikleri oluşturuyorduk. Bir yandan da eylem ve etkinliklere hazı<span class="text_exposed_show">rlıyorduk. Merkez yönetim kurulunda ki arkadaşlarla sürekli yollardaydık.<br /> Tabii ki otobüsler, minibüsler, güzergahta varsa trenlerle yolculuk ediyorduk. (Uçaklar o dönem bize çok uzaktı. )<br /> Ve o dönem sendika yasası yoktu. Aidatlar elden toplanıyordu. Aidatları toparlamak çok zordu. Aslında biz bunu da fazla önemsemiyorduk. İşlerin yürümesi bizim için yeterdi. Gönüllü fedakarca yürüttüğümüz fiili meşru sendikacılık yaşantımıza epeyce anlam katıyordu.<br /> Sürekli yollardaydık. Bir an önce işyerlerine varmak, emekçilerle buluşmak , onlarla herseyimizi paylaşmak istiyorduk. Heyecanlıydık. Coşkuluyduk.<br /> Yolculuk yaptığımız otobüslerde şimdiki gibi telefon, internet, watsapp, youtube yoktu. Yolu ya kitap okuyarak ya da benim yaptığım gibi ajandalara günlük, öykü, şiir yazarak aşıyorduk. Duygularımızı, düşüncelerimizi, hayallerimizi yazıyorduk.<br /> Arkadaşlar bana ne zamandan beri şiir yazıyor derken onlara sürekli aslında liseden beri her zaman yazdığımı ama bunları toparlamadığımı anlatıyorum. (Belki romanlarımı bundan sonra anadilimle yazıyor olacam ama mücadele içinde şiir serüvenimiz de belki devam edecek.)<br /> Geçenler de evde ki eski defterleri karıştırırken çalışmalar da kullandığım biri 1996 ya diğeri 2998 e ait 2 ajandama rastladım. Ve ajanda da not düştüğüm sendika günlüklerinin arasın da otobüslerin eskimiş koltuklarında, loş ışıkta, otobüs eski yollar da ilerlerken duygularımı döktüğüm şiirlerle karşılaştım.<br /> 4 Mayıs’ta Van KESK şubeler platformuna son şiir kitabımla beraber söyleşiye giderken eskilerden bir demet paylaşmak istedim.( Yolculuk esnasın da sarsılırken çalakalem yazdığım şiirlerin hepsini okumayabilirsiniz. Yine yolda yazılan şiirlerin hiç biri basılan şiir kitabımda yok. Elbette ileri de bunları da diğerleri ile birlikte toparlamak farz oldu. Sadece nostaljik özeliğini öne çıkarmak için paylaşıyorum. Umarım bunlara göz gezdirirken o dönemin güzel anlarını hissedebileceksiniz.)"dedi.</span>