AKILLILIK<br /> Nereden geldiğimizin, nereye gittiğimizin bilinmezliği içindeyiz. Hiç değilse yaşadığımız süreyi kavgasız, gürültüsüz geçirmede akıllı olmamız gerekmez mi artık?<br /> <br /> GÖZYAŞI<br /> İnce, yapışık bir yağmur dökülüyor. İçimi titreten bir yağmur. Dinmeden. Yeryüzünün pisliklerini temizleyeceği yerde, içime yağıyor. Gözyaşı olarak dökülmek için.<br /> <br /> SONSUZLUĞUN YOLU<br /> Sonsuzluğun yolu nice dolambaçlardan geçerek sonsuzluğa uzanır. Bizse bu dolambaçlardan herhangi birine takıldığımızdan sonsuzluğun yoluna ulaşamayız.<br /> <br /> GÜZDE<br /> Ağaçların arasında yemyeşil olan kent, güzde düşen yapraklarla sarıya boyanırdı.<br /> <br /> FIRTINA<br /> Azgın bir denizin ortasında yükselen dalgaların şiddetiyle yalpalayan bir geminin içindeyiz. Bir o yana, bir bu yana koşturup duruyoruz. Kavgalarla, gürültülerle. Ağlayıp gülenlerle. Sus pus oturanlarla. Birbirimizin yolunu keserek. Hiç kimsenin denizin azgınlığıyla rüzgarın gittikçe hızını arttırdığının ayırdında olmadığı bir geminin ortasında.<br /> <br /> HEP AYDINLIK<br /> Aydınlık. Gürül gürül akan ırmakların, güneşli koyakların, gökyüzüyle denizin maviliğinden yansıyan ışınların, dağ doruklarının balkıyan aydınlığı. İçimizi ısıtan aydınlık. Hepimizi saran. Bir arada. Hep birlikte. Hep aydınlık.<br /> <br /> AKŞAM SAFALARININ SONU MU?<br /> Akşam safaları karanlığa parlaklıklarıyla her zaman renk katan çiçeklerdir. Artık her gün, daha erken gün akşam olurken katlanan karanlığın içinde parlaklıkları yitip gitti. Artan karanlığın içinde solup görünmez oluyorlar.<br /> <br /> KULAK VERİN<br /> Uzundur baykuş çığlıklarının böldüğü geceyi/gecelerimizi bir ağız mızıkasının derinden gelen, gece boyunca uzayıp giden tınısı bastırıyor şimdilerde. Gecelerimizi aydınlatacak bu inceden ince, gece boyunca uzayıp giden sese kulak verin.<br /> <br /> KARA KAPTAN<br /> Sazlıkların arasında, çürüyen suyun batağına saplanmıştı sandal. Ne zamandır balıkçısından yoksun sallanıp duruyordu. Kara bir kuş buldu onu. Küpeştesine kondu. Tahtalarını gagalayarak uyandırdı. Önü açıldı sandalın mavi sulara doğru. Küpeştesine konan kara kuşuyla. Şimdi ufku gözleyen kara kaptanıyla.<br /> <br /> YAŞAMSAL SÜREÇ<br /> Bir yaşam kaç yıl, kaç ay, kaç hafta, kaç gün, kaç saat, kaç dakikaya sığar? Her birinin ayrı bir süreci vardır. Aslolan sayısal sürecin uzunluğunu ya da kısalığını yaşamsal sürecin belirlemesidir. Karanlığı aydınlığa çevirecek olan yaşamsal sürecin. Güvenle, mutlulukla sürecek olan bir sürecin.<br /> <br /> YENİ YIL-YENİ YAŞAM<br /> Yeni yıl, bir öncekinin devamıysa, aynı yolda yürüyorsa yeni bir yıldan söz etmek abestir. Gelen yıl eski yolundan sapmadıkça, süregelen acıların üstesinden gelinmedikçe, yeni bir yaşam yolu açılmadıkça yeni bir yıldan söz edilemez.<br /> <br /> YENİ BİR GÜN<br /> Her gün, yeni bir gün olmalı. Yeni bir güneş doğmalı. Karanlığı karanlık, aydınlığı aydınlık bilen. Karanlığı aydınlığa çeviren.<br /> <br /> KARANLIĞI KARARTMAK<br /> Ayın büyümesi görülmedik bir şeydi. Büyüyerek parıldarken ay, karanlığı daha çok aydınlatıyordu. Bu durumda karanlığı daha karartarak ayın büyüleyici aydınlığını yok ettiler. Göstermediler.<br /> <br /> DÜŞLERİ YENİLEMEK<br /> Her gece aynı düşü görmemiz, yaşamımızın bir örnekliği içinde olan bitene bağımlı kalmamızdan, baş eğmemizdendir. Düşlerimizi yenilemezsek/yenileyemezsek düşsüz kalırız sonunda. Düşsüz bir uykuda. Uyanmamacasına.<br /> <br /> KİMSESİZ<br /> Yaz bitti. Kumsal boşaldı. Deniz son ayak izlerini de sildi. Issız kaldı. Kimsesiz