<br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <strong>BU BAYRAM</strong><br /> İnsanoğlu egolarına yenilip, bireysel yaşam tercihlerini ilk öncelik olarak yaşamın merkezine oturttuğu sürece, toplumsal değer yargılarının nasıl çürüdüğünü daha çok his edecektir.<br /> Modern kapitalizm, bir değer öğütme mekanizmasıdır.Gelişen teknoloji ve insan istemleri bireyci yaşamı hızla değerlerin önüne koymaktadır. Hal böyle olunca kadim gelenekler artık bir anı olarak “Ah o günler” denilerek sadece belleğimizdeki yeri ile kalmaktadır. İşte bir “Şeker Bayramı.” <span class="text_exposed_show">Eskiden olmayan şekerlerin tadını şimdi bolluğunda savurduğumuz şekerlerin içinde arayıp duruyoruz ama ne mümkün?<br /> Beyni ve bedeni rahat olmayan bir toplumun ağız tadı ile bayram yaşaması ne kadar karşılığını bulur, bilemiyorum!<br /> Yakınları kayıp bir toplumun insanı hangi neşe ile bayram kutlar?<br /> Ya da çocuklarını genç yaşta toprağa veren bir anne babanın gönlünü hangi bayram alır?<br /> Ya tıklım tıklım doldurulan cezaevleri?<br /> Gazeteciler!<br /> Çocuklar!<br /> Düşüncesinden dolayı kelepçelenip, içeri tıkılan binlerce insanın olduğu bir yerde, siz hangi bayrama ağız tadı ile gülersiniz?<br /> Dün bayramın ilk günüydü!<br /> Gelen, giden ve gittiklerimiz!<br /> Hiç birinde doğal bir yüz ifadesi göremedim!<br /> Zorunlu gülümsemeler ve ağzının tadı bozulmuş insan manzaraları!..<br /> Sonra elinde poşetle gezen çocuklar!<br /> Aklınıza cezaevlerindeki çocuklar geliyor. Bir tane şeker de onlar adına veriyorum gelen çocuklara.<br /> Ne yapayım?<br /> Sadece bir teselli!</span>