MIROV Û HEST 

  JİYAN çiqas dijaware di dilé Kurdé bi rumet de.Wek revîyé agir dibare.
Baré dil çiqas girane.
Dil tazî ye lé dibare berf û barane.
bexçé dil dibin bayé û teyroké de na çilmise ,
Li ber xwe dide.
wek Berfîna di nav berf û bageré de serî hildidin.
Mirov bexçé dilé xwe bi evîné avdide.
Çar démsal çilebin jî ew biharé di raweste.
Wek din reç tine.
Di dojehé de jî li dijî zebanîya emé bi Kurdî bistirînin,bi Kurdî binvîsinin ev jî çalekîya herî bi wateye.
Şert û merc çi dibé bila bibé emé hezbikin .
Hevîyé me divén ronî bin.
Evîné bi Kurdî bidin jîyan li ser bexté Mem û Zîna botanî 
Welaté Kurdistan vala nehélin ji dujminre bernedin.
Bajon xaké biçînin dar û devîyan Şînahî behna Azadî yé dide.
Çanda bavû kalan bernedin bijîn.
Zilm çiqas bibare jî ezé hizbikim ji te ji bon bexçé dilé min hişk nebe û hewqas zind li dijî dujmin çikiyayî bisekinim ezé ji te hezbikim.
Hezkirina we wé dujminé me bi teqîne .

Editör: Hamza Özkan